آغاز مسیر با جویباری کم آب همراه است. پوشش گیاهی در اوایل مسیر کمتر است.
رفته رفته با پیمایش مسیر چشمه ها به یکدیگر می پیوندند و یک رود تشکیل می شود و با پیوست این رود به رودی که از دربادام می آید رودخانه بزرگتری را تشکیل می دهد که زمین های پایین دست درونگر را آبیاری می کند.
صدای خروش رودخانه، صخره های بلند و آسمان در بین صخره ها برای ساعت ها شما را به یک فضای پر آرامش به دور از هیاهوی شهری، امواج موبایل و … می برد.
حمام اول چشمه هایی جاری دارد و زمین مسطح فراوان است. کبوترخانه نیز یک چشمه کم آب دارد که به ضرورت می توان استفاده کرد. برای برنامه هایی که از صبح آغاز میشود اقامت در کبوتر خانه بهترین گزینه است. چرا که روز اول ۱۱ کیلومتر پیموده شده و روز بعد برنامه سبکتری در پیش است.
در طول مسیر حد فاصل حمام اول و حمام دوم چهار صخره وجود دارد که در گذشته با نردبان بهسازی شده بود، ولی در حال حاضر نردبانی وجود ندارد اما با کمی دقت و مهارتهای جزئی و دست به سنگ شدن بدون طناب می توان از آنها پایین آمد.
 ( دره شمخال به طول 18 کیلومتر، از روستای شمخال در کیلومتر 70 جاده قوچان به باجگیران آغاز می شود و در سوی دیگر به اراضی درونگر در جاده قوچان به درگز ختم می شود
چشمه های ابتدای دره در ادامه رودخانه ای را می سازند که شالیزارهای درونگر را سیراب می کند. دره شمخال با دیواره های بلند و عرض کم، طبیعتی بی نظیر دارد.
 چشمه سارهای متعدد، آبشارهای زیبا، درختان سر به فلک کشیده، جریان آب زلال، دیواره های عظیم و پر صلابت صخره ای تنها بخشی از جذابیتهای دره است. دالانها، حمامها و غارگونه ها بسیار اند و وصف ناپذیر. خنکای دره، نوای گوشنواز آب و نسیم دل انگیز، روح را می نوازد؛ درون را آرام و چشم ها را خیره می کند. این شکوه، زیبائی و صلابت، فسون گری طبیعت با روح است. باید خود را رها کرد، توهمی در کار نیست، خود حقیقت است
دره از درون پارک ملی تندوره به پیش می رود و بعد از حدود 12 کیلومتر دو آب سرد شمخال و کمی گرمتر دره دیگری با نام دره دُر بادام به هم می رسند. از اینجا به بعد دره کمی باز می شود و رود دورنگر شکل می گیرد. رود درونگر با حجم آب زیاد به سمت روستای محمدتقی بیگ و شهرستان درگز سرازیر می شود. شش، هفت ساعت گذشته است. خسته اید اما مبهوت همه آن زیبایی هایی که پشت سر جا گذاشته اید. دره پایان می یابد و به ناگاه دشتی وسیع را نظاره گر خواهید بود. اینک همان آب که تا لحظاتی پیش، پاهایت را نوازش می داد باید باغهای میوه، یونجه زارها و شالیزارها را سیراب کند و بر لبان مردمی سخت کوش خنده بکارد. راز استقبال گرم از دره نوردان را باید در این گشاده دستی طبیعت جستجو کرد.
پس از طی حدود ۱۳.۵ کیلومتر به مکانی به نام حمام می رسیم. اینجا تو رفتگی عظیمی در دل دره به وجود آمده و رد آب در بالای آن دیده می شود...چشمه ای پر آب، گوارا و خوش طعم در حمام اول دره شمخال می جوشد
در ۹کیلومتری حمام اول، حمام دوم قرار گرفته است. حمام دوم آبشاری زیبا دارد
شمخال نام یک نوع تفنگ قدیمی و دست ساز و قوی به زبان کردی کرمانجی بوده است. کردی کرمانجی ضرب المثلی دارد به این مضمون که “مگر تیر شمخال به تو خورده است”. این ضرب المثل برای افرادی به کار می رود که در واکنش به یک اتفاق نه چندان مهم، گریه و ناله بسیار سر می دهند:
پوشش گیاهی : گردو، انجیر، زردآلو، چنار، بید، سپیدار، تمشک، موسیر، آنوخ ریخوک، زرشک، گژی (زالزالک) و سدها گیاه وحشی و دارویی دیگر.